To był wyjątkowy wernisaż – przepełniony wspomnieniami. Osobę Zbigniewa Urbanowskiego przybliżyły w szczegółach Justyna Więckiewicz z Tucholskiego Ośrodka Kultury oraz Maria Ollick z Borowiackiego Towarzystwa Kultury. Opowieści Marii Ollick, której ojciec znał Zbigniewa Urbanowskiego sprawiły, że jego obecność czuliśmy jeszcze bardziej. Prezentacja zdjęć i wspomnień związanych z tym wybitnym tucholskim artystą pozwoliła cofnąć się w czasie oraz zapoznać się z jego życiem, trudnym i tragicznie zakończonym. Zanim wystawa została oficjalnie otwarta program artystyczny wykonali Wiesław Szołtun, Piotr Czarnecki i Dariusz Krygowski.
Zbigniew Urbanowski – urodził się 16 lipca 1913r. w Tucholi. Był uczniem Pomorskiej Szkoły Sztuk Pięknych w Grudziądzu. Edukację kontynuował w Akademii Krakowskiej. Był stypendystą burmistrza Tucholi. Po ukończeniu nauki wrócił do rodzinnej Tucholi stając się `miejskim plastykiem`. Trudnił się głównie sztuką zdobniczą – ceramiką, rzeźbą, malarstwem dekoracyjnym, wykonywał witraże, uprawiał grafikę i fotografię artystyczną. W 1944r. wcielony został do Wermachtu, zginął na Węgrzech. Dzisiaj niewiele osób o nim pamięta, mimo iż w mieście do dzisiaj znaleźć można ślady jego talentu.
Niech ta wystawa przywróci nam w pamięci naszego artystę.